ΕΘΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Δια μίαν αντικειμενικήν εξέτασιν του λεγομένου γλωσσικού ζητήματος είναι ανάγκη να το απογυμνώσωμεν από τα συνθήματα και τα λεκτικά σχήματα, με τα οποία έχει επενδυθή, και τα οποία μας εμποδίζουν να ίδωμεν την ουσία του. Επειδή συχνά γίνεται λόγος περί της «γνήσιας γλώσσας που μιλάει και καταλαβαίνει ο λαός», περί «εθνικής επιταγής για την καθιέρωση της γλώσσας του λαού σαν εθνικής γλώσσας» κλπ., είναι ανάγκη πρώτον να καθορισθούν αι έννοιαι «έθνος» και «λαός», διότι πολλά εγκλήματα διαπράττονται εν ονόματι του έθνους και του λαού [...]

(Από την εισαγωγή του βιβλίου)

Μελέτη για το γλωσσικό ζήτημα σε σχήμα όγδοο, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1972 ανώνυμα από το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων της δικτατορίας. Στο βιβλίο ο ανώνυμος συγγραφέας προσπαθεί να αποδείξει ότι η καθαρεύουσα αποτελεί την εθνική γλώσσα των Νεοελλήνων. Η δεύτερη έκδοση του βιβλίου, με 91 σελίδες, επίσης όγδοου σχήματος, κυκλοφόρησε το 1973, και η τρίτη τον ίδιο χρόνο με 167 σελίδες 16ου σχήματος από την «Εταιρεία των Φίλων του Λαού».