ΛΕΣΒΙΑΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ (TOMOI A + B)

Τότε που οι γραμματισμένοι ήταν λιγοστοί, τα βιβλία σπάνια και σ' ακαταλαβίστικη γλώσσα γραμμένα, οι άνθρωποι των χωριών μορφώνονταν από την πείρα και τη γνώση των ηλικιωμένων. Η παράδοση ήταν απ' όλους σεβαστή. Τα λόγια των ηλικιωμένων γεμάτα διδάγματα. Παροιμίες, φράσεις και παρομοιώσεις ταιριαστές στην κάθε περίπτωση, δείχνουν τη διανοητική στάθμη και τον τρόπο της ζωής τους κι η πίστη τους σε κάθε λογής μαγείες και θαύματα την απεριόριστη φαντασία τους. Τα παραμύθια ήταν τότε το πιο ευχάριστο ακρόαμα.

Τα λεσβιακά παραμύθια τα πιο πολλά είναι αστεία. Και μοιάζουνε πραγματικά επεισόδια απ' τη ζωή του τόπου μας, με σάτιρα και σπιρτόζικη ειρωνεία μεγαλοποιημένα, που τα διηγούνται απλά, με κέφι και ζωντάνια κι οι ολότελα αγράμματοι αφηγητές μας. Έχουμε κι αρκετά ξενόφερτα από τη Μικρασία, όπου ξεχειμώνιαζαν οικογένειες Μυτιληνιών (στο λιομάζεμα) και περνούσαν τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα στους οντάδες, και για τους ξενοτοπίτες, κυρίως, εργάτες τους. Οι Λέσβιοι όμως και στ' ανατολίτικα δώσανε άλλη μορφή και διαστάσεις. Τα κλάδεψαν, τα δρόσισαν, τα προσαρμόσανε στο λεσβιακό χώρο και τα διηγούνται με λεσβιακό ύφος, χωρίς ν' αλλάξουν καθόλου το νόημά τους.

Προσπάθησα λοιπόν να γράψω όσο νομίζω πιο σωστά την κάθε ντοπιολαλιά, με τα τυπογραφικά στοιχεία που υπάρχουν, να κάνω και μεταγλώττιση ώστε να είν' ευκολοεξήγητα για όλους: Έλληνες και ξένους. Θα ήμουν ευχαριστημένη πολύ αν πετύχει το σκοπός μου.

(Από την εισαγωγή της συγγραφέως)