ΓΙΑ Ν' ΑΝΟΙΞΗ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Αν κάτι χαρακτηρίζει τον άνθρωπο της εποχής μας, είναι το αίσθημα που τον κατέχει, ότι έχει χάσει τον δρόμο του. Κουρασμένος οδοιπόρος μέσα σε δάσος πυκνό, σε ζούγκλα μέσα μάλλον, ο σημερινός άνθρωπος σέρνει τα βήματά του γεμάτος φόβο, γεμάτος αγωνία, γεμάτος ακόμα από τον ώμο ρεαλισμό που του φέρνει η πικρή πείρα από τις αλλεπάλληλες απογοητεύσεις και που δεν του αφήνει καν τις αισιόδοξες παραισθήσεις που είχαν γενεές περασμένες. Ξέρει πια πως βρίσκεται μέσα σε χάος. Και θέλει, νοιώθει πως είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, να φύγει από το χάος αυτό. Και ζητά τον δρόμο του.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου.)