Ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1863. Η μητέρα του ήταν γόνος παλιάς φαναριώτικης οικογένειας και ο πατέρας του ιδιοκτήτης μεγάλου εμπορικού οίκου. Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 1870, τη φροντίδα του ανέλαβε η μητέρα του. Το 1872, μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του πήγε στην Αγγλία όπου και έμεινε μέχρι το 1879. Το 1880 επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια και το 1881 έγραψε ένα ιστορικό λεξικό ενώ παράλληλα φοίτησε στο εμποροπρακτικό Λύκειο «Ο Ερμής». Το 1882, η Αλεξάνδρεια βομβαρδίζεται από τους Άγγλους και ο ποιητής με την οικογένεια του καταφεύγουν στην Κωνσταντινούπολη και τρία χρόνια μετά, το 1885 ο ίδιος επέστρεψε και εγκαταστάθηκε μόνιμα πλέον στην γενέτειρά του. Μετά το θάνατο του πατέρα του η οικογένεια του Καβάφη αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έτσι αναγκάστηκε να εργαστεί ως υπάλληλος στην αιγυπτιακή διοίκηση, θέση από την οποία αποσύρθηκε το 1922 ως συνταξιούχος. Παράλληλα, με την εργασία του ασχολούνταν με το συγγραφικό του έργο.
Η ποιητική του δημιουργία άρχισε γύρω στα 1883. Το πρώτο του σημαντικό ποίημα είναι «Τα κεριά», τα οποία δημοσίευσε το 1896. Το 1904 κυκλοφόρησε σε περιορίσμενα αντίτυπα η πρώτη του ποιητική συλλογή «Ποιήματα». Σ' αυτήν περιέχονται δεκατέσσερα μόνο ποιήματα από τα σαράντα που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε, τα οποία είναι τα εξής: «Φωνές», «Κεριά», «Ένας γέρος», «Δέησις», «Οι ψυχές των γερόντων», «Το πρώτο σκαλί», «Διακοπή», «Θερμοπύλες», «Che fece ... il gran rifiuto», «Τα παράθυρα», «Περιμένοντας τους βαρβάρους», «Απιστία», «Τα άλογα του Αχιλλέως». Το 1914 κυκλοφόρησαν πάλι τα «Ποιήματα» σε φυλλάδια, με την προσθήκη εφτά ακόμη νεότερων έργων του. Το 1935, δύο χρόνια μετά το θάνατό του, εκδόθηκε ολόκληρο το ποιητικό του έργο σ' ένα τόμο με τίτλο «Ποιήματα». Απεβίωσε στις 29 Απριλίου 1933 στην Αλεξάνδρεια.
