ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Η πρόσφατος συνάντησίς τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Αθηναγόρα μέ τόν Πάπα Παύλο τόν ΣΤ' είς τούς Αγίους Τόπους, ό σάλος πού είχε δημιουργηθἠ στήν Ορθόδοξο Εκκλησία από τήν συνάντηση αυτή, καί οί δηλώσεις τού Πατριάρχου περί ενδεχόμενης ενώσεως τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μέ τήν Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθιστούν τό θέμα τής ομιλίας αυτής τής ζωτικού ενδιαφέροντος. Τό ζήτημα τής ενώσεως τής Ορθοδόξου ή Ανατολικής Εκκλησίας καί τής Ρωμαιοκαθολικής, Δυτικής, Λατινικής, η Παπικής Εκκλησίας είναι πρώτο, ζήτημα άν μιά τέτοια ένωσις είναι δυνατή, καί δεύτερο, άν είναι επιθυμητή. Γιά νά δώσουμε μιά υπεύθυνη καί αντικειμενική απάντηση στά δύο αυτά ερωτήματα, πρέπει νά εξετάσωμε ποιές είναι οί διαφορές είναι πολλές και σοβαρές, τότε πρέπει νά πούμε πώς η ένωσις τών δύο Εκκλησιών δέν είναι ούτε δυνατή, ούτε γιά μάς τούς Ορθοδόξους, επιθυμητή. Θα εκθέσω λοιπόν τίς κυριώτερες διαφορές πού χωρίζουν τήν Ανατολιλή από τήν Δυτική Εκκλησία, καί στό τέλος τής ομιλίαςμου θά βγάλω μερικά γενικά συμπεράσματα. Ώς βάσεις μου θά έχω κυρίως τά συγγράματα τριών διαπρεπών θεολόγων, στύλων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας: τού Νεκταρίου Κεφαλά, Μητροπολίτου Πενταπόλεως, τού Νικοδήμου τού Αγιορείτου καί τού Αθανασίου τού Παρίου. Οί πρώτοι δέν έχουν αναγνωρισθή επισήμως από τό Οικουμενικό Πατριαρχείο ώς Άγιοι: ό Νικόδημος τό 1955 καί ό Νεκτάριος τό 1961. Ό Πάριος συναριθμείται μεταξύ τών μεγάλων διδασκάλων τού Γένους. Ιδιαιτέρως θά αντλήσω από τό περισπούδαστο δίτομο έργο του αγίου Νεκταρίου, «Μελέτη Ιστορική Περί τών Λόγων τής Διαιωνίσεως Αυτού, καί περί τού Δυνατού ή Αδυνάτου τής ενώσεως τών δύο Εκκλησιών, τής Ανατολικής καί δυτικής». Τό έργο αυτό, πού εκδόθηκε στήν Αθήνα τό 1911 καί τό 1912, είναι τό πιό εμπεριστατωμένο έργο γιά τό σχίσμα από νεοέλληνα συγραφέα, καί γραμμένο μέ ιστορική ακρίβεια καί αμεροληψία.

(Από το προοΐμιο του βιβλίου)