Είδαν το φως της δημοσιότητας το 1963, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα ετών από την πρώτη κατάκτηση της ψηλότερης κορυφής της Ελλάδας, του Μύτικα, από κοινούς θνητούς (2 Αυγούστου 1913). Αποτελούν μια ορειβατική και συνάμα λαογραφική περιδιάβαση σε ορισμένα από τα κυριότερα ελληνικά βουνά. Μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται έντονα το στοιχείο της φυσιολατρίας ως κίνητρο του ταξιδιού και της εκδρομής και όχι η μανία της φυγής που κυριαρχεί σήμερα, ενώ γίνεται μια ιστορική ανασκόπηση του ορεινού περιηγητισμού στον ελληνικό χώρο με αναφορές σε γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του, όπως οι απόπειρες διαφόρων φιλελλήνων περιηγητών να πατήσουν τις ψηλότερες κορφές του Ολύμπου, η ίδρυση του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου στα 1929, η διοργάνωση του πρώτου πανελλήνιου ορειβατικού συνεδρίου, κ.α.