ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

[...] Τα μέτρα που αναφέρονται για την καταπολέμηση της ανεργίας και της αστυφιλίας, την ενίσχυση των αδυνάτων, την περίθαλψη και την πρόνοια, για την προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις, τον περιορισμό της τοκογλυφίας, την πάταξη της κερδοσκοπίας, τον έλεγχο των εισαγωγών και την κρατικοποίηση ορισμένων τομέων της βιομηχανίας και βιοτεχνίας δείχνουν όχι μόνο τη φιλολαϊκή, κοινωνική και οικονομική πολιτική, που ακολουθήθηκε αλλά και μια άλλη, άγνωστη σε πολλούς, φυσιογνωμία της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Αυτό που θέλω να σημειώσω και που αποτελεί πρωτοτυπία, είναι η πρόθεση του συγγραφέα να «παντρέψει» την Πανανθρώπινη θεωρία του χριστιανισμού με τις νέες απόψεις της διαλεκτικής και του ουμανισμού.

Γρηγ. Χρ. Σολωμός, Γιατρός, Βουλευτής Αχαΐας

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)