ΟΜΙΛΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΩΝ

Στον πρόλογό του ο συγγραφέας σημειώνει:

Εδώ κι εκεί, σκόρπια, στη μνήμη όλων μας, βρίσκονται και λέγονται, δια ζώσης και σε κατάλληλη στιγμή, τόσα και τόσα, εκατοντάδες ρητά, γνωμικά, παροιμίες, γνώμες, αποφθέγματα και φράσεις που αποτελούν μιάν ομιλουμένη και διφορούμενη γλώσσα, που μέσα στις λιγοστές και συνοπτικές προτάσεις και λέξεις της, λέγει πολλά, με τα βαθειά νοήματα, τις μεταφορικές της έννοιες, τις παρομοιώσεις και τις συγκρίσεις της, και τέλος, τα υπονοούμενα και τα διφορούμενά της. Μιά συλλογή των, κατά το δυνατόν, κρίναμε καλό, πως θα ζωντανέψη τη δική μας γλώσσα, ακόμη και των Ξένων, που ο χρόνος, η σπανία, ίσως και άγνωστη χρήσι στη διατύπωσί της, σιγά - σιγά, την εξαφανίζει. Και θα μας δώση την ευκαιρία να ερευνήσουμε το λαϊκό αυτό λεκτικό περιεχόμενο, που στο στόμα του Λαού μας, τον ανεβάζει εύγλωττα και αναμφισβήτητα, σε σοφά επίπεδα περιεκτικών νοημάτων, βαθειάς κρίσεως και γονίμου παρατηρήσεως [...]